Πώς πρέπει να διακρίνετε ανάμεσα στο έργο του Θεού και του ανθρώπου;

Κεφάλαιο 6: Αρκετές μορφές ικανότητας διάκρισης που πρέπει να έχετε πιστεύοντας στον Θεό

1. Πώς πρέπει να διακρίνετε ανάμεσα στο έργο του Θεού και του ανθρώπου;

Σχετικά λόγια του Θεού:

Το έργο του ίδιου του Θεού περιλαμβάνει το έργο ολόκληρης της ανθρωπότητας και αντιπροσωπεύει επίσης το έργο ολόκληρης της εποχής. Δηλαδή, το έργο του Θεού αντιπροσωπεύει την κίνηση και την τάση όλου του έργου του Αγίου Πνεύματος, ενώ το έργο των αποστόλων ακολουθεί το έργο του ίδιου του Θεού και δεν καθοδηγεί την εποχή ούτε αντιπροσωπεύει την τάση του έργου του Αγίου Πνεύματος σε ολόκληρη την εποχή. Κάνουν μόνο το έργο που οφείλει να κάνει ο άνθρωπος, το οποίο δεν περιλαμβάνει καθόλου το έργο διαχείρισης. Το έργο του ίδιου του Θεού είναι το έργο που εκτελείται στο πλαίσιο του έργου διαχείρισης. Το έργο του ανθρώπου είναι μόνο το καθήκον των ανθρώπων που χρησιμοποιούνται και δεν έχει καμία σχέση με το έργο διαχείρισης. Λόγω διαφορετικών ταυτοτήτων και εκπροσωπήσεων του έργου, παρά το γεγονός ότι αποτελούν και τα δύο έργο του Αγίου Πνεύματος, υπάρχουν σαφείς και ουσιαστικές διαφορές μεταξύ του έργου του Θεού και του έργου του ανθρώπου. Επιπλέον, η έκταση του έργου του Αγίου Πνεύματος πάνω σε αντικείμενα εργασίας με διαφορετικές ταυτότητες ποικίλλει. Αυτές είναι οι βασικές αρχές και το πεδίο του έργου του Αγίου Πνεύματος.

από «Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Όλο το έργο που επιτελεί ο ίδιος ο Θεός είναι το έργο που σκοπεύει να επιτελέσει στο δικό Του σχέδιο διαχείρισης και σχετίζεται με τη μεγάλη διαχείριση. Το έργο που επιτελεί ο άνθρωπος (αυτός που χρησιμοποιείται από το Άγιο Πνεύμα) παρέχει την ατομική του εμπειρία. Βρίσκει ένα νέο μονοπάτι εμπειρίας από εκείνο στο οποίο πορεύτηκαν όσοι προηγήθηκαν και οδηγεί τους αδελφούς και τις αδελφές του υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Αυτό που παρέχουν αυτοί οι άνθρωποι είναι η ατομική τους εμπειρία ή τα πνευματικά γραπτά πνευματικών ανθρώπων. Αν και χρησιμοποιούνται από το Άγιο Πνεύμα, το έργο αυτών των ανθρώπων δεν σχετίζεται με το μεγάλο έργο διαχείρισης στο σχέδιο διάρκειας έξι χιλιάδων ετών. Απλώς ανυψώνονται από το Άγιο Πνεύμα σε διαφορετικές περιόδους για να οδηγήσουν τους ανθρώπους στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος μέχρι να εκπληρώσουν τον ρόλο τους ή να ολοκληρωθεί η ζωή τους. Το έργο που επιτελούν είναι μόνο να προετοιμάσουν μια κατάλληλη οδό για τον ίδιο τον Θεό ή να συνεχίσουν ένα θέμα στη διαχείριση του ίδιου του Θεού επί γης. Αυτοί οι άνθρωποι αδυνατούν να επιτελέσουν το σπουδαιότερο έργο στη διαχείρισή Του και δεν μπορούν να ανοίξουν νέες διεξόδους, πολύ λιγότερο δε, να ολοκληρώσουν όλο το έργο του Θεού από την προηγούμενη εποχή. Συνεπώς, το έργο που επιτελούν εκπροσωπεί μόνο ένα δημιουργημένο ον που εκπληρώνει τον ρόλο του και δεν μπορεί να εκπροσωπεί τον ίδιο τον Θεό που επιτελεί τη διακονία Του. Αυτό συμβαίνει επειδή το έργο που επιτελούν διαφέρει από αυτό που επιτελεί ο ίδιος ο Θεός. Το έργο της αναγγελίας μιας νέας εποχής δεν μπορεί να επιτελεστεί από τον άνθρωπο αντί του Θεού. Δεν μπορεί να επιτελεστεί από οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον ίδιο τον Θεό. Όλο το έργο που επιτελεί ο άνθρωπος είναι να εκπληρώνει το καθήκον του ως μέρος της δημιουργίας και επιτελείται όταν τον αγγίζει ή τον διαφωτίζει το Άγιο Πνεύμα. Η καθοδήγηση που παρέχουν αυτοί οι άνθρωποι είναι πώς να κάνει πράξη στην καθημερινή του ζωή ο άνθρωπος και πώς θα πρέπει να ενεργεί σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Το έργο του ανθρώπου δεν αφορά ούτε τη διαχείριση του Θεού ούτε εκπροσωπεί το έργο του Πνεύματος. Για παράδειγμα, το έργο του Γουίτνες Λι και του Γουότσμαν Νι ήταν να καθοδηγήσουν. Ανεξάρτητα από το αν η οδός ήταν νέα ή παλαιά, το έργο βασίστηκε στην αρχή της παραμονής εντός της Βίβλου. Είτε οι τοπικές εκκλησίες αναστηλώθηκαν είτε κατασκευάστηκαν, το έργο τους ήταν η ίδρυση εκκλησιών. Το έργο που επιτέλεσαν ήταν η συνέχεια του έργου που ο Ιησούς και οι Απόστολοί Του δεν είχαν τελειώσει ή αναπτύξει περαιτέρω την Εποχή της Χάριτος. Αυτό που έπραξαν στο έργο τους ήταν να αποκαταστήσουν ό,τι είχε ζητήσει ο Ιησούς στο έργο Του από τις γενεές που Τον ακολούθησαν, όπως το να καλύπτουν τη κεφαλή τους, τη βάπτιση, την αρτοκλασία ή την πόση του οίνου. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι το έργο τους ήταν να τηρούν απλώς τη Βίβλο και να αναζητούν μονοπάτια μόνο μέσα από τη Βίβλο. Δεν έκαναν καμία νέα πρόοδο. Επομένως, στο έργο τους μπορεί να δει κανείς μόνο την ανακάλυψη νέων οδών εντός της Βίβλου, καθώς και καλύτερες και πιο ρεαλιστικές πρακτικές. Ωστόσο, δεν μπορεί να βρει κανείς στο έργο τους το σημερινό θέλημα του Θεού, πολύ λιγότερο δε, να βρει το νέο έργο που θα επιτελέσει ο Θεός τις έσχατες ημέρες. Αυτό συμβαίνει επειδή το μονοπάτι στο οποίο πορεύτηκαν ήταν ακόμα παλαιό. Δεν υπήρξε καμία πρόοδος και τίποτα νέο. Συνέχισαν να τηρούν το γεγονός της «σταύρωσης του Ιησού», της πρακτικής «να ζητούν από τους ανθρώπους να μετανοήσουν και να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους», το ρητό ότι «αυτός που υπομένει μέχρι τέλους θα σωθεί» και το ρητό ότι «ο άντρας είναι η κεφαλή της γυναίκας και η γυναίκα πρέπει να υποτάσσεται στον άντρα της». Επιπλέον, τήρησαν την παραδοσιακή αντίληψη ότι «οι αδελφές δεν μπορούν να κηρύττουν και μπορούν μόνο να υπακούν». Αν συνέχιζε αυτός ο τρόπος ηγεσίας, τότε το Άγιο Πνεύμα δεν θα μπορούσε ποτέ να επιτελέσει νέο έργο, να απελευθερώσει τους ανθρώπους από το δόγμα ή να οδηγήσει τους ανθρώπους σε έναν κόσμο ελευθερίας και ομορφιάς. Συνεπώς, αυτό το στάδιο του έργου για την αλλαγή των εποχών πρέπει να επιτελεστεί και να εκφραστεί από τον ίδιο τον Θεό, αλλιώς κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να το κάνει αντί Αυτού. Μέχρι στιγμής, όλο το έργο του Αγίου Πνεύματος έξω από αυτό το ρεύμα έχει σταματήσει και εκείνοι που χρησιμοποιήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους. Ως εκ τούτου, εφόσον το έργο των ανθρώπων που χρησιμοποιήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα διαφέρει από το έργο που επιτελεί ο ίδιος ο Θεός, η ταυτότητά τους και αυτοί για λογαριασμό των οποίων ενεργούν είναι επίσης διαφορετικοί. Αυτό συμβαίνει επειδή το έργο που σκοπεύει να επιτελέσει το Άγιο Πνεύμα είναι διαφορετικό, και κατά συνέπεια, αποδίδει διαφορετική ταυτότητα και κύρος σε όλους όσους εργάζονται. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται από το Άγιο Πνεύμα μπορεί επίσης να επιτελέσουν κάποιο νέο έργο και μπορεί επίσης να εξαλείψουν κάποιο έργο που επιτελέστηκε στην προηγούμενη εποχή, αλλά το έργο τους δεν μπορεί να εκφράσει τη διάθεση και το θέλημα του Θεού στη νέα εποχή. Εργάζονται μόνο για να απομακρύνουν το έργο της προηγούμενης εποχής, όχι για να επιτελέσουν το νέο έργο που εκπροσωπεί άμεσα τη διάθεση του ίδιου του Θεού. Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσες απαρχαιωμένες πρακτικές καταργούν ή πόσες νέες πρακτικές εισάγουν, εξακολουθούν να εκπροσωπούν τον άνθρωπο και τα δημιουργημένα όντα. Όταν όμως ο ίδιος ο Θεός επιτελεί έργο, δεν δηλώνει ανοιχτά την κατάργηση των πρακτικών της παλαιάς εποχής ούτε δηλώνει άμεσα την έναρξη μιας νέας εποχής. Επιτελεί άμεσα και ξεκάθαρα το έργο Του. Είναι ευθύς στην επιτέλεση του έργου που σκοπεύει να πραγματοποιήσει. Τουτέστιν, εκφράζει άμεσα το έργο που έφερε, επιτελεί άμεσα το έργο Του όπως σκόπευε εξαρχής, εκφράζοντας την ύπαρξη και τη διάθεσή Του. Από τη σκοπιά του ανθρώπου, η διάθεσή Του και το έργο Του διαφέρουν από εκείνα των παλαιών εποχών. Ωστόσο, από τη σκοπιά του ίδιου του Θεού, αυτό είναι απλώς η συνέχεια και η περαιτέρω εξέλιξη του έργου Του. Όταν ο ίδιος ο Θεός εργάζεται, εκφράζει τον λόγο Του και φέρει άμεσα το νέο έργο. Αντίθετα, όταν εργάζεται ο άνθρωπος, αυτό συμβαίνει κατόπιν σκέψης και μελέτης, ή είναι η εξέλιξη της γνώσης και η συστηματικοποίηση της πράξης επί τη βάσει του έργου που έχουν επιτελέσει άλλοι. Με άλλα λόγια, η ουσία του έργου που επιτελεί ο άνθρωπος είναι να τηρεί τις συμβάσεις και να «βαδίζει σε παλιά μονοπάτια με νέα παπούτσια». Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και το μονοπάτι, στο οποίο πορεύονται οι άνθρωποι τους οποίους χρησιμοποίησε το Άγιο Πνεύμα, βασίζεται πάνω σε αυτό που άνοιξε ο ίδιος ο Θεός. Έτσι ο άνθρωπος είναι εν τέλει άνθρωπος και ο Θεός είναι Θεός.

από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Την εποχή της Χάριτος, ο Ιησούς μίλησε επίσης πολύ κι έκανε μεγάλο έργο. Σε τι διέφερε απ' τον Ησαΐα; Σε τι διέφερε απ' τον Δανιήλ; Ήταν προφήτης; Γιατί λέγεται ότι Αυτός είναι ο Χριστός; Τι διαφορές υπάρχουν μεταξύ τους; Ήταν όλοι τους άνδρες που εξέφεραν λόγους και οι λόγοι τους, λίγο πολύ, φαίνονταν ίδιοι στον άνθρωπο. Όλοι τους μίλησαν κι έκαναν έργο. Οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης προφήτευσαν και, ομοίως, το ίδιο μπορούσε να κάνει κι ο Ιησούς. Γιατί συμβαίνει αυτό; Η διάκριση εδώ βασίζεται στη φύση του έργου. Για να μπορέσεις ν' αντιληφθείς αυτό το ζήτημα, δεν μπορείς να εξετάζεις τη φύση της σαρκάς και δεν θα έπρεπε να εξετάζεις το βάθος ή την ρηχότητα του λόγου κάποιου. Πάντα πρέπει πρώτα να εξετάζεις το έργο του και τα αποτελέσματα που το έργο του έχει στον άνθρωπο. Οι προφητείες των προφητών τότε δεν παρείχαν τη ζωή του ανθρώπου, και τα μηνύματα που έλαβαν άνθρωποι όπως ο Ησαΐας και ο Δανιήλ ήταν απλώς προφητείες κι όχι οδός της ζωής. Αν δεν ήταν η άμεση αποκάλυψη του Ιεχωβά, κανείς δεν θα μπορούσε να είχε κάνει αυτό το έργο, το οποίο δεν είναι δυνατό για τους θνητούς. Ο Ιησούς, επίσης, μίλησε πολύ, αλλά αυτός ο λόγος ήταν η οδός της ζωής, από την οποία ο άνθρωπος μπόρεσε να βρει ένα μονοπάτι προς την πράξη. Δηλαδή, πρώτον, Αυτός μπόρεσε να παρέχει τη ζωή του ανθρώπου διότι ο Ιησούς είναι ζωή. Δεύτερον, μπόρεσε να αντιστρέψει τις αποκλίσεις του ανθρώπου. Τρίτον, το έργο Του μπόρεσε να διαδεχτεί αυτό του Ιεχωβά, ώστε να συνεχίσει την εποχή. Τέταρτον, μπόρεσε ν' αντιληφθεί τις ανάγκες του ανθρώπου μέσα του και να καταλάβει τι λείπει στον άνθρωπο. Πέμπτον, μπόρεσε να εισάγει μια νέα εποχή και να ολοκληρώσει την παλιά. Γι' αυτό ονομάζεται Θεός και Χριστός. Δεν διαφέρει μόνον από τον Ησαΐα, αλλά κι απ' όλους τους προφήτες. Πάρτε τον Ησαΐα ως παράδειγμα για το έργο των προφητών. Πρώτον, δεν μπορούσε να παρέχει τη ζωή του ανθρώπου. Δεύτερον, δεν μπορούσε να εισάγει μια νέα εποχή. Εργαζόταν κάτω από την ηγεσία του Ιεχωβά κι όχι για να εισάγει μια νέα εποχή. Τρίτον, αυτό για το οποίο ο ίδιος μίλησε, ξεπερνούσε τις δυνατότητές του κατανόησης. Δεχόταν αποκαλύψεις απευθείας από το Πνεύμα του Θεού, ενώ άλλοι δεν θα μπορούσαν να τα κατανοήσουν, ακόμη κι αν τα είχαν ακούσει. Αυτά τα λίγα σημεία από μόνα τους είναι ικανά να αποδείξουν ότι ο λόγος του δεν ήταν παρά προφητείες, απλώς μια πτυχή του έργου που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του Ιεχωβά. Ωστόσο, δεν θα μπορούσε να εκπροσωπήσει πλήρως τον Ιεχωβά. Αυτός ήταν δούλος του Ιεχωβά, ένα όργανο στο έργο του Ιεχωβά. Πραγματοποιούσε το έργο του μόνο μέσα στην Εποχή του Νόμου και μέσα στο πεδίο του έργου του Ιεχωβά. Δεν εργάστηκε πέραν της Εποχής του Νόμου. Αντιθέτως, το έργο του Ιησού διέφερε. Ξεπέρασε το πεδίο του έργου του Ιεχωβά. Εργάστηκε ως ο ενσαρκωμένος Θεός και υπέστη τη σταύρωση, προκειμένου να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα. Δηλαδή, πραγματοποίησε νέο έργο έξω απ' το έργο που πραγματοποίησε ο Ιεχωβά. Αυτό ήταν η εισαγωγή σε μια νέα εποχή. Μια άλλη προϋπόθεση είναι ότι Αυτός μπορούσε να μιλήσει γι' αυτό που ο άνθρωπος δεν μπορούσε να καταφέρει. Το έργο Του ήταν έργο μέσα στη διαχείριση του Θεού και περιελάμβανε ολόκληρο το ανθρώπινο είδος. Δεν εργαζόταν για λίγους μόνο ανθρώπους, κι ούτε το έργο Του ήταν να ηγηθεί ενός περιορισμένου αριθμού ανθρώπων. Όσο για τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός ενσαρκώθηκε κι έγινε άνθρωπος, πώς το Πνεύμα έκανε αποκαλύψεις εκείνη την εποχή και πώς το Πνεύμα κατέβηκε πάνω σ' έναν άνθρωπο για να πραγματοποιήσει το έργο Του, αυτά είναι ζητήματα που ο άνθρωπος δεν μπορεί να δει ή ν' αγγίξει. Είναι εντελώς αδύνατο αυτές οι αλήθειες να χρησιμεύσουν ως απόδειξη ότι Αυτός ήταν ο ενσαρκωμένος Θεός. Ως εκ τούτου, διάκριση μπορεί να γίνει μόνο στον λόγο και στο έργο του Θεού, που είναι απτά στον άνθρωπο. Μόνον αυτά είναι πραγματικά. Αυτό συμβαίνει, επειδή τα ζητήματα του Πνεύματος δεν είναι ορατά σ' εσένα και είναι σαφώς γνωστά μόνον στον ίδιο τον Θεό, κι ούτε καν η ενσάρκωση του Θεού δεν τα γνωρίζει όλα. Μπορείς μόνο να εξακριβώσεις αν Αυτός είναι Θεός[α] από το έργο που Αυτός έχει πραγματοποιήσει. Στο έργο Του, μπορεί να δει κανείς ότι, πρώτον, Αυτός είναι σε θέση να ξεκινήσει μια νέα εποχή. Δεύτερον, μπορεί να παρέχει τη ζωή του ανθρώπου και να δείξει στον άνθρωπο τον δρόμο που θ' ακολουθήσει. Αυτό αρκεί για ν' αποδειχθεί ότι Αυτός είναι ο ίδιος ο Θεός. Τουλάχιστον, το έργο που Αυτός πραγματοποιεί, μπορεί να αντιπροσωπεύσει πλήρως το Πνεύμα του Θεού και σ' ένα τέτοιο έργο μπορεί κάποιος να δει ότι το Πνεύμα του Θεού είναι μέσα Του. Καθώς το έργο του ενσαρκωμένου Θεού ήταν κυρίως να εισάγει μια νέα εποχή, να ηγηθεί νέου έργου και να δημιουργήσει νέες καταστάσεις, αυτές οι λίγες συνθήκες από μόνες τους αρκούν για να αποδείξουν ότι Αυτός ο ίδιος είναι ο Θεός. Αυτό, λοιπόν, Τον διαφοροποιεί από τον Ησαΐα, τον Δανιήλ και τους λοιπούς μεγάλους προφήτες.

από «Η διαφορά μεταξύ της διακονίας του ενσαρκωμένου Θεού και του καθήκοντος του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Θα πρέπει να ξέρετε πώς να ξεχωρίζετε το έργο του Θεού από το έργο του ανθρώπου. Τι μπορείς να δεις από το έργο του ανθρώπου; Υπάρχουν πολλά στοιχεία της εμπειρίας του ανθρώπου στο έργο του ανθρώπου· αυτό που εκφράζει ο άνθρωπος είναι αυτό που είναι. Το έργο του Θεού εκφράζει επίσης αυτό που είναι ο Θεός, αλλά αυτό που είναι, είναι διαφορετικό από αυτό που είναι ο άνθρωπος. Αυτό που είναι ο άνθρωπος, είναι αντιπροσωπευτικό της εμπειρίας και της ζωής του ανθρώπου (αυτό που ο άνθρωπος βιώνει ή συναντά στη ζωή του ή τις φιλοσοφίες ζωής που έχει) και οι άνθρωποι που ζουν σε διαφορετικά περιβάλλοντα εκφράζουν διαφορετικές υπάρξεις. Είτε έχεις κοινωνικές εμπειρίες, είτε όχι, ακόμα και το πώς ζεις και βιώνεις καταστάσεις στην οικογένειά σου, μπορεί να φανεί σε αυτό που εκφράζεις, ενώ στο έργο του ενσαρκωμένου Θεού δεν μπορείς να δεις εάν έχει Εκείνος κοινωνικές εμπειρίες ή όχι. Γνωρίζει πολύ καλά την ουσία του ανθρώπου, επομένως μπορεί να αποκαλύψει κάθε είδους πράξεις που αφορούν όλους τους ανθρώπους. Είναι ακόμη καλύτερος στο να αποκαλύψει την ανθρώπινη διεφθαρμένη διάθεση και την επαναστατική συμπεριφορά. Δεν ζει ανάμεσα στους κοσμικούς ανθρώπους, αλλά έχει επίγνωση της φύσης των θνητών και όλων των διαφθορών των κοσμικών. Αυτό είναι αυτό που είναι ο Θεός. Αν και δεν ασχολείται με τον κόσμο, ξέρει τους κανόνες της αντιμετώπισης του κόσμου, διότι κατανοεί πλήρως την ανθρώπινη φύση. Ξέρει για το έργο του Πνεύματος που δεν μπορούν τα μάτια του ανθρώπου να δουν ούτε τα αυτιά του ανθρώπου να ακούσουν, τόσο σήμερα όσο και στο παρελθόν. Αυτό περιλαμβάνει τη σοφία εκείνη που δεν είναι μια φιλοσοφία ζωής και το θαύμα που οι άνθρωποι δυσκολεύονται να καταλάβουν. Είναι αυτό που Εκείνος είναι: ανοιχτός στους ανθρώπους και επίσης κρυφός από τους ανθρώπους. Αυτό που εκφράζει δεν είναι ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό άτομο, αλλά τα εγγενή χαρακτηριστικά και η ύπαρξη του Πνεύματος. Δεν ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, αλλά ξέρει τα πάντα. Έρχεται σε επαφή με τους «ανθρωποειδείς» που δεν έχουν γνώση ή διορατικότητα, αλλά Εκείνος εκφράζει λόγια που είναι υψηλότερα από τη γνώση και πάνω από τους σπουδαίους ανθρώπους. Ζει σε μια ομάδα ανόητων και μουδιασμένων ανθρώπων που δεν έχουν ανθρώπινη φύση και δεν καταλαβαίνουν τις ανθρώπινες συμβάσεις και ζωές, αλλά μπορεί να ζητήσει από αυτή την ανθρωπότητα να βιώσει την κανονική ανθρώπινη φύση, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την ευτελή και ύπουλη ανθρώπινη φύση της ανθρωπότητας. Όλα αυτά είναι αυτό που είναι Αυτός, υψηλότερος από κάθε άνθρωπο με σάρκα και οστά. Για Εκείνον, είναι περιττό να βιώσουμε μια περίπλοκη, δυσκίνητη και οδυνηρή κοινωνική ζωή για να επιτελέσει το έργο που Εκείνος πρέπει να κάνει και να αποκαλύψει πλήρως την ουσία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Η πρόστυχη κοινωνική ζωή δεν θίγει τη σάρκα Του. Το έργο και τα λόγια Του αποκαλύπτουν μόνο την ανυπακοή του ανθρώπου και δεν παρέχουν στον άνθρωπο την εμπειρία και τα μαθήματα για την αντιμετώπιση του κόσμου. Δεν χρειάζεται να διερευνά την κοινωνία ή την οικογένεια του ανθρώπου όταν παρέχει στον άνθρωπο τη ζωή. Το να εκθέτει και να κρίνει τον άνθρωπο δεν αποτελεί έκφραση των εμπειριών στη σάρκα Του· είναι για να αποκαλύψει την αδικία του ανθρώπου, αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα γνωρίζει την ανυπακοή του ανθρώπου και απεχθάνεται τη διαφθορά της ανθρωπότητας. Το έργο που επιτελεί είναι μόνο να αποκαλύψει τη διάθεσή Του στον άνθρωπο και να εκφράσει το Είναι Του. Μόνο Αυτός μπορεί να κάνει αυτό το έργο, δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να επιτύχει ένας άνθρωπος με σάρκα και οστά.

από «Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Το έργο που κάνει ο Θεός δεν αντιπροσωπεύει την εμπειρία της σάρκας Του· το έργο που κάνει ο άνθρωπος αντιπροσωπεύει την εμπειρία του ανθρώπου. Ο καθένας μιλάει για την προσωπική του εμπειρία. Ο Θεός μπορεί να εκφράσει άμεσα την αλήθεια, ενώ ο άνθρωπος μπορεί να εκφράσει μόνο την αντίστοιχη εμπειρία αφού έχει βιώσει την αλήθεια. Το έργο του Θεού δεν έχει κανόνες και δεν υπόκειται σε χρονικούς ή γεωγραφικούς περιορισμούς. Μπορεί να εκφράσει αυτό που είναι οποτεδήποτε, οπουδήποτε. Εργάζεται όπως θέλει. Το έργο του ανθρώπου έχει όρους και συνθήκες· διαφορετικά, δεν μπορεί να εργαστεί και δεν μπορεί να εκφράσει τη γνώση του για τον Θεό ή την εμπειρία του για την αλήθεια. Απλώς πρέπει να συγκρίνεις τις διαφορές μεταξύ τους για να πεις αν είναι το έργο του Θεού ή το έργο του ανθρώπου.

από «Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Ο Θεός ενσαρκώνεται μόνο για να καθοδηγήσει την εποχή και να θέσει σε κίνηση το νέο έργο. Πρέπει να κατανοήσετε αυτό το σημείο. Αυτό διαφέρει πολύ από το καθήκον του ανθρώπου, και αυτά τα δύο δεν μπορούν να συγκριθούν. Ο άνθρωπος χρειάζεται μια μακρά περίοδο καλλιέργειας και τελείωσης πριν μπορέσει να χρησιμοποιηθεί για να επιτελέσει έργο, και απαιτείται μια ιδιαίτερα σπουδαία ανθρώπινη φύση. Ο άνθρωπος δεν πρέπει μόνο να είναι σε θέση να συντηρήσει την κανονική ανθρώπινη λογική του, αλλά πρέπει να κατανοήσει περαιτέρω πολλές από τις αρχές και τους κανόνες συμπεριφοράς ενώπιον των άλλων και, επιπλέον, πρέπει να μάθει περισσότερα για τη σοφία και την ηθική του ανθρώπου. Αυτά πρέπει να είναι τα εφόδια του ανθρώπου. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για τον ενσαρκωμένο Θεό, διότι το έργο Του ούτε αντιπροσωπεύει τον άνθρωπο ούτε είναι ανθρώπινο. Είναι, αντιθέτως, μια άμεση έκφραση του Είναι Του και η άμεση εφαρμογή του έργου που Αυτός οφείλει να επιτελέσει. (Φυσικά, το έργο Του επιτελείται όταν πρέπει, και όχι τυχαία κατά βούληση. Αντιθέτως, το έργο Του ξεκίνησε όταν έφτασε η ώρα να εκπληρώσει τη διακονία Του.) Δεν συμμετέχει στη ζωή του ανθρώπου ή στο έργο του ανθρώπου, δηλαδή, η ανθρώπινη φύση Του δεν διαθέτει κανένα από αυτά τα στοιχεία (αλλά αυτό δεν επηρεάζει το έργο Του). Αυτός εκπληρώνει μόνο τη διακονία Του όταν έρθει η ώρα να το πράξει. Όποιο κι αν είναι το κύρος Του, απλώς προβαίνει στο έργο που οφείλει να επιτελέσει. Ό,τι γνωρίζει ο άνθρωπος για τον ίδιο ή οποιεσδήποτε απόψεις έχει γι' Αυτόν δεν επηρεάζουν το έργο Του.

από «Το μυστήριο της ενσάρκωσης (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Το έργο του ανθρώπου έχει εύρος και περιορισμούς. Ένα άτομο είναι ικανό να κάνει μόνο το έργο μιας συγκεκριμένης φάσης και όχι το έργο μιας ολόκληρης εποχής- αλλιώς θα οδηγούσε τους ανθρώπους σε κανόνες. Το έργο του ανθρώπου μπορεί να εφαρμοστεί μόνο σε συγκεκριμένο χρόνο ή φάση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η εμπειρία του ανθρώπου έχει πεδίο εφαρμογής. Δεν μπορεί κανείς να συγκρίνει το έργο του ανθρώπου με το έργο του Θεού. Οι οδοί πράξης του ανθρώπου και οι γνώσεις του για την αλήθεια εφαρμόζονται σε ένα συγκεκριμένο πεδίο. Δεν μπορείς να πεις ότι το μονοπάτι που περνά ο άνθρωπος είναι απόλυτα το θέλημα του Αγίου Πνεύματος, γιατί ο άνθρωπος μόνο να διαφωτιστεί μπορεί από το Άγιο Πνεύμα, αλλά όχι να γεμίσει εντελώς με το Άγιο Πνεύμα. Τα πράγματα που μπορεί να βιώσει ο άνθρωπος είναι όλα μέσα στο πεδίο της κανονικής ανθρώπινης φύσης και δεν μπορούν να ξεπεράσουν το εύρος των σκέψεων στο κανονικό ανθρώπινο μυαλό. Όλοι όσοι έχουν πρακτική έκφραση, βιώνουν εμπειρίες μέσα σε αυτό το εύρος. Όταν βιώνουν την αλήθεια, είναι πάντα μια εμπειρία της κανονικής ανθρώπινης ζωής με τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, όχι όμως με τρόπο που αποκλίνει από την κανονική ανθρώπινη ζωή. Βιώνουν την αλήθεια καθώς διαφωτίζονται από το Άγιο Πνεύμα με την προϋπόθεση ότι ζουν την ανθρώπινη ζωή τους. Επιπλέον, αυτή η αλήθεια ποικίλλει από άτομο σε άτομο και το βάθος της σχετίζεται με την κατάσταση του ατόμου. Μπορούμε μόνο να πούμε ότι το μονοπάτι που περπατά κανείς είναι η κανονική ανθρώπινη ζωή ενός ανθρώπου που επιδιώκει την αλήθεια και ότι είναι το μονοπάτι που περπατάει ένας κανονικός άνθρωπος που έχει την διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το μονοπάτι που ακολουθεί είναι το μονοπάτι που έχει υποδείξει το Άγιο Πνεύμα. Στην κανονική ανθρώπινη εμπειρία, επειδή οι άνθρωποι που ακολουθούν δεν είναι ίδιοι, έτσι το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν είναι το ίδιο. Επιπλέον, επειδή τα περιβάλλοντα που βιώνουν και η έκταση της εμπειρίας τους δεν είναι τα ίδια, λόγω του συνδυασμού του μυαλού και των σκέψεών τους, η εμπειρία τους αναμειγνύεται σε διαφορετικούς βαθμούς. Κάθε άτομο αντιλαμβάνεται μια αλήθεια σύμφωνα με τις μεμονωμένες διαφορετικές συνθήκες του. Η κατανόησή τους για το πραγματικό νόημα της αλήθειας δεν είναι πλήρης και είναι μόνο μία ή λίγες πτυχές αυτής. Το πεδίο με το οποίο η αλήθεια βιώνεται από τον άνθρωπο βασίζεται πάντα στις διαφορετικές συνθήκες των ατόμων και επομένως δεν είναι το ίδιο. Με αυτόν τον τρόπο, η γνώση που εκφράζεται για την ίδια αλήθεια από διαφορετικούς ανθρώπους δεν είναι η ίδια. Δηλαδή, η εμπειρία του ανθρώπου έχει πάντα περιορισμούς και δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει πλήρως το θέλημα του Αγίου Πνεύματος και το έργο του ανθρώπου δεν μπορεί να θεωρηθεί έργο του Θεού, ακόμα κι αν αυτό που εκφράζεται από τον άνθρωπο αντιστοιχεί σε πολύ μεγάλο βαθμό στο θέλημα του Θεού, ακόμα και αν η εμπειρία του ανθρώπου είναι πολύ κοντά στο έργο τελείωσης που το Άγιο Πνεύμα έχει κλιθεί να εκτελέσει. Ο άνθρωπος μπορεί να είναι μόνο ο υπηρέτης του Θεού, επιτελώντας το έργο που του εμπιστεύεται ο Θεός. Ο άνθρωπος μπορεί μόνο να εκφράσει τη γνώση υπό την διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και τις αλήθειες που αποκτήθηκαν από τις προσωπικές του εμπειρίες. Ο άνθρωπος δεν έχει τα απαραίτητα προσόντα, ούτε τις προϋποθέσεις, για να γίνει η διέξοδος του Αγίου Πνεύματος. Δεν έχει το δικαίωμα να πει ότι το έργο του ανθρώπου είναι το έργο του Θεού. Ο άνθρωπος έχει τις ανθρώπινες αρχές εργασίας και όλοι οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές εμπειρίες και κατέχουν διαφορετικές συνθήκες. Το έργο του ανθρώπου περιλαμβάνει όλες τις εμπειρίες του υπό την διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Αυτές οι εμπειρίες μπορούν να αντιπροσωπεύσουν μόνο την ανθρώπινη υπόσταση και δεν αντιπροσωπεύουν το Είναι του Θεού ή τη βούληση του Αγίου Πνεύματος. Επομένως, το μονοπάτι που έχει περπατήσει ο άνθρωπος δεν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι το μονοπάτι που περπάτησε το Άγιο Πνεύμα, γιατί το έργο του ανθρώπου δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει το έργο του Θεού και το έργο και η εμπειρία του ανθρώπου δεν είναι η πλήρης βούληση του Αγίου Πνεύματος. Το έργο του ανθρώπου είναι επιρρεπές στο να ακολουθεί έναν κανόνα και η μέθοδος του έργου του περιορίζεται εύκολα σε ένα συγκεκριμένο πεδίο και αυτό δεν μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους σε έναν ελεύθερο δρόμο. Οι περισσότεροι οπαδοί ζουν μέσα σε ένα περιορισμένο πεδίο και ο τρόπος τους να βιώνουν κάτι είναι επίσης περιορισμένος στο πεδίο εφαρμογής του. Η εμπειρία του ανθρώπου είναι πάντα περιορισμένη· η μέθοδος του έργου του επίσης περιορίζεται σε λίγους τύπους και δεν μπορεί να συγκριθεί με το έργο του Αγίου Πνεύματος ή το έργο του ίδιου του Θεού. Αυτό συμβαίνει επειδή η εμπειρία του ανθρώπου είναι τελικά περιορισμένη. Όπως κι αν ο Θεός εφαρμόζει το έργο Του, δεν υπάρχουν κανόνες γι 'αυτό· όπως και αν γίνεται, δεν περιορίζεται σε έναν μόνο τρόπο. Δεν υπάρχει κανένας κανόνας για το έργο του Θεού, όλο το έργο Του εφαρμόζεται ελεύθερα. Ανεξάρτητα από το πόσο χρόνο ο άνθρωπος ξοδεύει στο να Τον ακολουθεί, δεν μπορούν να συνοψιστούν σε νόμους για τους τρόπους εργασίας Του. Παρόλο που το έργο Του βασίζεται σε αρχές, γίνεται πάντοτε με νέους τρόπους και έχει πάντα νέες εξελίξεις, οι οποίες υπερβαίνουν το ανθρώπινο όριο. Σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ο Θεός μπορεί να έχει πολλούς διαφορετικούς τύπους εργασίας και διαφορετικούς τρόπους καθοδήγησης, επιτρέποντας στους ανθρώπους να έχουν νέες εισόδους και νέες αλλαγές. Δεν μπορείς να μάθεις τους νόμους του έργου Του, επειδή εργάζεται πάντα με νέους τρόπους. Μόνο με αυτόν τον τρόπο οι οπαδοί του Θεού δεν εμπίπτουν στους κανόνες. Το έργο του ίδιου του Θεού πάντα αποφεύγει τις αντιλήψεις των ανθρώπων, αλλά και αντιτίθεται στις αντιλήψεις τους. Μόνο αυτοί που Τον ακολουθούν και Τον αναζητούν με αληθινή καρδιά μπορούν να μεταμορφώσουν τη διάθεσή τους και να ζουν ελεύθερα χωρίς να υπόκεινται σε κανόνες ή να περιορίζονται από οποιεσδήποτε θρησκευτικές αντιλήψεις. Οι απαιτήσεις που έχει το έργο του ανθρώπου από τους ανθρώπους, βασίζονται στη δική του εμπειρία και αυτό που ο ίδιος μπορεί να επιτύχει. Το πρότυπο αυτών των απαιτήσεων περιορίζεται μέσα σε ένα συγκεκριμένο πεδίο εφαρμογής και οι μέθοδοι πράξης είναι επίσης πολύ περιορισμένες. Συνεπώς, οι οπαδοί ασυνείδητα ζουν μέσα σε αυτό το περιορισμένο πεδίο εφαρμογής που με το πέρασμα του χρόνου, μετατρέπεται σε κανόνες και τελετουργίες. Εάν το έργο μιας περιόδου οδηγείται από ένα άτομο που δεν έχει υποστεί την προσωπική τελείωση του Θεού και δεν έχει λάβει την κρίση, οι οπαδοί του θα γίνουν όλοι θρησκόληπτοι και ειδικοί στο να αντιστέκονται στον Θεό. Ως εκ τούτου, ακόμα και αν κάποιος είναι αξιόλογος ηγέτης, θα πρέπει να έχει υποβληθεί σε κρίση και να έχει αποδεχτεί την τελείωσή του. Όσοι δεν έχουν υποβληθεί σε κρίση, αν και μπορούν να εκτελούν το έργο του Αγίου Πνεύματος, εκφράζουν μόνο αόριστα και εξωπραγματικά πράγματα. Με τον καιρό, θα οδηγήσουν τους ανθρώπους σε ασαφείς και υπερφυσικούς κανόνες. Το έργο που εκτελεί ο Θεός δεν συμφωνεί με τη σάρκα του ανθρώπου· δεν συμφωνεί με τις σκέψεις του ανθρώπου, αλλά αντιτίθεται στις αντιλήψεις του· δεν είναι αναμεμειγμένο με αόριστο θρησκευτικό χρώμα. Τα αποτελέσματα του έργου Του δεν μπορούν να επιτευχθούν από έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν έχει τελειωθεί από Αυτόν και απέχουν κατά πολύ από την ανθρώπινη σκέψη.

από «Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Υποσημειώσεις:

α. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «αν Αυτός είναι Θεός».