Μια ανθολογία από τα τέσσερα κείμενα του λόγου του Θεού σχετικά με τα «Σχετικά με τη Βίβλο» (Μέρος Δεύτερο)

8. Η Βίβλος αποκαλείται επίσης Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Γνωρίζετε άραγε σε τι αναφέρεται η «διαθήκη»; Η «διαθήκη» στην Παλαιά Διαθήκη προέρχεται από τη συμφωνία του Ιεχωβά με τον λαό του Ισραήλ, όταν σκότωσε τους Αιγυπτίους και έσωσε τους Ισραηλίτες από τον Φαραώ. Βέβαια, απόδειξη αυτής της συμφωνίας αποτελούσε το αίμα του αμνού πάνω στο ανώφλι της θύρας, μέσω του οποίου ο Θεός σύναψε μια συμφωνία με τον άνθρωπο, κατά την οποία όλοι όσοι είχαν αλείψει με αίμα αρνιού το ανώφλι και τους παραστάτες της θύρας τους ήταν Ισραηλίτες, ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού, και ο Ιεχωβά θα χαριστεί σε κανέναν τους (διότι τότε ο Ιεχωβά σκόπευε να σκοτώσει όλους τους πρωτότοκους υιούς της Αιγύπτου και τα πρωτότοκα πρόβατα και βόδια). Αυτή η συμφωνία έχει δύο επίπεδα σημασίας. Κανείς από τους ανθρώπους ή τα ζώα της Αιγύπτου δεν θα γλίτωνε από τον Ιεχωβά. Θα σκότωνε όλους τους πρωτότοκους υιούς τους και τα πρωτότοκα πρόβατα και βόδια. Έτσι, σε πολλά βιβλία προφητείας είχε προαναγγελθεί ότι οι Αιγύπτιοι θα παιδεύονταν δριμύτατα ως αποτέλεσμα της συμφωνίας του Ιεχωβά. Αυτό είναι το πρώτο επίπεδο σημασίας. Ο Ιεχωβά σκότωσε τους πρωτότοκους υιούς της Αιγύπτου και όλα τα πρωτότοκα ζώα της και άφησε απείραχτους όλους τους Ισραηλίτες, πράγμα που σήμαινε ότι ο Ιεχωβά αγαπούσε όλους όσοι ήταν από τη γη του Ισραήλ και όλοι θα γλίτωναν. Ήθελε να επιτελέσει μακροχρόνιο έργο επ' αυτών και σύναψε τη συμφωνία μαζί τους χρησιμοποιώντας το αίμα του αμνού. Εφεξής, ο Ιεχωβά δεν θα σκότωνε τους Ισραηλίτες και είπε ότι θα ήταν για πάντα οι εκλεκτοί Του. Μεταξύ των δώδεκα φυλών του Ισραήλ, θα ξεκινούσε το έργο Του για ολόκληρη την Εποχή του Νόμου, θα ανακοίνωνε όλους τους νόμους Του στους Ισραηλίτες και από αυτούς θα επέλεγε τους προφήτες και τους δικαστές και αυτοί θα ήταν στο επίκεντρο του έργου Του. Σύναψε μια συμφωνία μαζί τους: Αν δεν άλλαζε η εποχή, θα εργαζόταν μόνο μεταξύ των εκλεκτών. Η συμφωνία του Ιεχωβά ήταν αμετάβλητη, διότι έγινε με αίμα και συνάφθηκε με τον εκλεκτό λαό Του. Το πιο σημαντικό ήταν ότι είχε επιλέξει ένα κατάλληλο πεδίο εφαρμογής και στόχο για να ξεκινήσει το έργο Του για όλη την εποχή, οπότε οι άνθρωποι θεωρούσαν τη συμφωνία ιδιαίτερα σημαντική. Αυτό είναι το δεύτερο επίπεδο σημασίας της συμφωνίας. Με εξαίρεση τη Γένεση, η οποία προηγήθηκε της σύναψης της συμφωνίας, όλα τα άλλα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης καταγράφουν το έργο μεταξύ των Ισραηλιτών μετά την σύναψη της συμφωνίας. Φυσικά, υπάρχουν περιστασιακές αναφορές στα Έθνη, αλλά συνολικά, η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο του Θεού στο Ισραήλ. Λόγω της συμφωνίας του Ιεχωβά με τους Ισραηλίτες, τα βιβλία που γράφτηκαν κατά την Εποχή του Νόμου ονομάζονται «Παλαιά Διαθήκη». Πήρε το όνομα της συμφωνίας του Ιεχωβά με τους Ισραηλίτες.

από «Σχετικά με τη Βίβλο (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

9. Η Καινή Διαθήκη πήρε το όνομα του αίματος που έχυσε ο Ιησούς στον σταυρό και τη συμφωνία Του με ολους εκεινους οσοι πιστευαν σε Αυτον. Η συμφωνία του Ιησού είχε ως εξής: Οι άνθρωποι έπρεπε μόνο να πιστέψουν σ' Αυτόν ώστε οι αμαρτίες τους να συγχωρεθούν από το αίμα Του και έτσι θα σώζονταν και θα αναγεννιούνταν μέσω Αυτού και δεν θα ήταν πλέον αμαρτωλοί. Οι άνθρωποι έπρεπε μόνο να πιστέψουν σ' Αυτόν για να λάβουν τη χάρη Του και δεν θα υπέφεραν στην κόλαση μετά θάνατον. Όλα τα βιβλία που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος ήρθαν κατόπιν αυτής της συμφωνίας, και όλα τους καταγράφουν το έργο και τις ομιλίες που περιέχονται σ' αυτήν. Δεν προχωρούν πέρα ​​από τη σωτηρία της σταύρωσης του Κυρίου Ιησού ή τη συμφωνία. Είναι όλα τους βιβλία που γράφτηκαν από τους αδελφούς εν Κυρίω που είχαν βιώσει εμπειρίες. Συνεπώς, και αυτά τα βιβλία πήραν το όνομα της συμφωνίας: Ονομάζονται Καινή Διαθήκη. Αυτές οι δύο διαθήκες περιλαμβάνουν μόνο την Εποχή της Χάριτος και την Εποχή του Νόμου και δεν έχουν καμία σχέση με την έσχατη εποχή. Επομένως, η Βίβλος δεν έχει μεγάλη χρησιμότητα για τους σημερινούς ανθρώπους των εσχάτων ημερών. Το πολύ-πολύ, χρησιμεύει ως προσωρινή αναφορά, αλλά ουσιαστικά έχει μικρή χρηστική αξία.

από «Σχετικά με τη Βίβλο (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

10. Δεν αποτελούν όλα όσα περιέχονται στη Βίβλο καταγραφή όσων έχει εκφράσει ο ίδιος ο Θεός. Η Βίβλος απλά τεκμηριώνει τα δύο προηγούμενα στάδια του έργου του Θεού, εκ των οποίων ένα μέρος είναι η καταγραφή των προβλέψεων των προφητών και άλλο ένα μέρος είναι οι εμπειρίες και η γνώση που αποτυπώθηκαν από ανθρώπους που χρησιμοποίησε ο Θεός στην πορεία του χρόνου. Οι ανθρώπινες εμπειρίες αλλοιώνονται από ανθρώπινες απόψεις και γνώσεις, κάτι που είναι αναπόφευκτο. Πολλά από τα βιβλία της Βίβλου περικλείουν ανθρώπινες αντιλήψεις, ανθρώπινες προκαταλήψεις και ανθρώπινες παράλογες ερμηνείες. Βεβαίως, τα περισσότερα από όσα έχουν λεχθεί είναι το αποτέλεσμα της διαφώτισης και της φώτισης του Αγίου Πνεύματος και αποτελούν σωστές ερμηνείες - εντούτοις, και πάλι δεν μπορούμε να πούμε ότι εκφράζουν την αλήθεια με απόλυτη ακρίβεια. Οι απόψεις τους για ορισμένα θέματα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η γνώση της προσωπικής εμπειρίας ή η διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Οι προβλέψεις των προφητών προέρχονταν από προσωπική εντολή του Θεού: Οι προφητείες του Ησαΐα, του Δανιήλ, του Έζρα, του Ιερεμία και του Ιεζεκιήλ προήλθαν από την άμεση εντολή του Αγίου Πνεύματος, αυτοί οι άνθρωποι ήταν μάντεις, είχαν λάβει το Πνεύμα της προφητείας, ήταν όλοι τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι είχαν λάβει την έμπνευση του Ιεχωβά, εξέφρασαν πολλές προφητείες, οι οποίες ήλθαν με εντολή απευθείας από τον Ιεχωβά. Και γιατί ο Ιεχωβά εργάστηκε μέσα σε αυτούς; Επειδή ο λαός του Ισραήλ ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού: Το έργο των προφητών έπρεπε να επιτελεστεί ανάμεσά τους και ήταν ικανοί να λάβουν αυτές τις αποκαλύψεις. Στην πραγματικότητα, οι ίδιοι δεν κατανοούσαν τις αποκαλύψεις του Θεού σε αυτούς. Το Άγιο Πνεύμα εξέφρασε αυτά τα λόγια μέσα από το στόμα τους, έτσι ώστε ο λαός του μέλλοντος να τα κατανοήσει και να δει ότι ήταν πράγματι το έργο του Πνεύματος του Θεού, του Αγίου Πνεύματος και δεν προήλθε από τον άνθρωπο, και να τους δώσει την επιβεβαίωση του έργου του Αγίου Πνεύματος.

από «Σχετικά με τη Βίβλο (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

11. Την σήμερον ημέρα, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η Βίβλος είναι ο Θεός και ότι ο Θεός είναι η Βίβλος. Επίσης, πιστεύουν ότι όλα όσα λέει η Βίβλος ήταν τα μόνα λόγια που εξέφρασε ο Θεός και ότι όλα ειπώθηκαν από τον Θεό. Όσοι πιστεύουν στον Θεό πιστεύουν ακόμη ότι παρόλο που και τα εξήντα έξι βιβλία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν από ανθρώπους, όλα αυτά δόθηκαν με την έμπνευση του Θεού και αποτελούν καταγραφή των ομιλιών του Αγίου Πνεύματος. Αυτό αποτελεί τη λανθασμένη ερμηνεία των ανθρώπων και δεν συνάδει απόλυτα με τα γεγονότα. Στην πραγματικότητα, εκτός από τα βιβλία των προφητειών, το μεγαλύτερο μέρος της Παλαιάς Διαθήκης αποτελεί ιστορικό αρχείο. Ορισμένες από τις επιστολές της Καινής Διαθήκης προέρχονται από τις εμπειρίες των ανθρώπων και ορισμένες προέρχονται από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Οι επιστολές του Παύλου, παραδείγματος χάριν, προέκυψαν από το έργο ενός ανθρώπου, ήταν όλες το αποτέλεσμα της διαφώτισης του Αγίου Πνεύματος και γράφτηκαν για τις εκκλησίες, ήταν λόγια προτροπής και ενθάρρυνσης για τους αδελφούς και τις αδελφές των εκκλησιών. Δεν ήταν λόγια που εξέφρασε το Άγιο Πνεύμα - ο Παύλος δεν μπορούσε να μιλήσει εξ ονόματος του Αγίου Πνεύματος, ούτε ήταν προφήτης, πολύ λιγότερο δε, είδε οράματα. Οι επιστολές του γράφτηκαν για τις εκκλησίες της Εφέσου, της Φιλαδέλφειας, της Γαλατίας και άλλων εκκλησιών. Έτσι, οι επιστολές του Παύλου στην Καινή Διαθήκη είναι επιστολές, τις οποίες έγραψε ο Παύλος για τις εκκλησίες και όχι έμπνευση από το Άγιο Πνεύμα, ούτε είναι οι άμεσες ομιλίες του Αγίου Πνεύματος. Είναι απλώς λόγια προτροπής, παρηγοριάς και ενθάρρυνσης που έγραψε για τις εκκλησίες κατά τη διάρκεια του έργου του. Συνεπώς, και αυτές αποτελούν μια καταγραφή του μεγαλύτερου μέρους του έργου του Παύλου εκείνον τον καιρό. Γράφτηκαν για όλους τους αδελφούς και τις αδελφές του Κυρίου και είχαν σκοπό να κάνουν τους αδελφούς και τις αδελφές όλων των εκκλησιών εκείνη την εποχή να ακολουθήσουν τις συμβουλές του και να συμμορφωθούν με τις διδαχές του Κυρίου Ιησού. Ο Παύλος επ' ουδενί δεν είπε, είτε πρόκειται για εκκλησίες εκείνης της εποχής είτε για αυτές του μέλλοντος, ότι όλοι πρέπει να τρώνε και να πίνουν όσα λέει αυτός, ούτε είπε ότι όλα τα λόγια του προέρχονταν από τον Θεό. Σύμφωνα με τις συνθήκες της εκκλησίας εκείνης της εποχής, απλώς επικοινώνησε με τους αδελφούς και τις αδελφές, τους ενθάρρυνε και τους ενέπνευσε πίστη. Και απλώς κήρυξε ή υπενθύμισε στους ανθρώπους και τους παρότρυνε. Τα λόγια του βασίζονταν στο δικό του φορτίο και υποστήριζε τους ανθρώπους μέσω αυτών. Επιτέλεσε το έργο ενός αποστόλου των εκκλησιών εκείνης της εποχής, ήταν ένας εργάτης που χρησιμοποιήθηκε από τον Κύριο Ιησού και έτσι του δόθηκε η ευθύνη των εκκλησιών, ήταν επιφορτισμένος με την επιτέλεση του έργου των εκκλησιών, έπρεπε να μάθει την κατάσταση των αδελφών και γι' αυτό έγραψε επιστολές για όλους τους αδελφούς και τις αδελφές του Κυρίου. Όλα όσα εποικοδομητικά και θετικά είπε για τους ανθρώπους ήταν σωστά, αλλά δεν εκπροσωπούσαν τις ομιλίες του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούσε να εκπροσωπεί τον Θεό. Αποτελεί εξωφρενική ερμηνεία και τεράστια βλασφημία όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα αρχεία των εμπειριών ενός ανθρώπου και τις επιστολές ενός ανθρώπου ως τον λόγο που εκφράζει το Άγιο Πνεύμα στις εκκλησίες! Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις επιστολές που έγραψε ο Παύλος για τις εκκλησίες, επειδή οι επιστολές του γράφτηκαν για τους αδελφούς και τις αδελφές βάσει των συνθηκών και της κατάστασης κάθε εκκλησίας εκείνον τον καιρό και είχαν σκοπό να προτρέψουν τους αδελφούς και τις αδελφές του Κυρίου, ώστε να μπορέσουν να λάβουν τη χάρη του Κυρίου Ιησού. Οι επιστολές του είχαν σκοπό να αφυπνίσουν τους αδελφούς και τις αδελφές εκείνης της εποχής. Μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό ήταν το δικό του φορτίο και ήταν επίσης το φορτίο που του έδωσε το Άγιο Πνεύμα. Εν τέλει, ήταν ένας απόστολος που καθοδήγησε τις εκκλησίες του καιρού εκείνου, που έγραψε επιστολές για τις εκκλησίες και τις παρότρυνε - αυτό ήταν το καθήκον του. Η ταυτότητά του ήταν απλώς εκείνη ενός εργαζόμενου αποστόλου και ήταν απλώς ένας απόστολος που απεστάλη από τον Θεό. Δεν ήταν ούτε προφήτης ούτε μάντης. Έτσι, ο ίδιος θεωρούσε το δικό του έργο και τη ζωή των αδελφών ως υψίστης σημασίας. Συνεπώς, δεν μπορούσε να μιλήσει εξ ονόματος του Αγίου Πνεύματος. Τα λόγια του δεν ήταν τα λόγια του Αγίου Πνεύματος, πολύ λιγότερο δε, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ήταν τα λόγια του Θεού, διότι ο Παύλος δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα πλάσμα του Θεού και σίγουρα δεν ήταν η ενσάρκωση του Θεού. Η ταυτότητά του δεν ήταν ίδια με αυτή του Ιησού. Ο λόγος του Ιησού ήταν ο λόγος του Αγίου Πνεύματος, ήταν ο λόγος του Θεού, διότι η ταυτότητά Του ήταν εκείνη του Χριστού - του Υιού του Θεού. Πώς θα μπορούσε να εξισωθεί μαζί Του ο Παύλος; Εάν οι άνθρωποι βλέπουν τις επιστολές ή τα λόγια του Παύλου ως τις ομιλίες του Αγίου Πνεύματος και τα λατρεύουν ως Θεό, τότε μπορεί να ειπωθεί ότι δεν ξέρουν να κάνουν καμιά διάκριση. Για να μιλήσουμε πιο σκληρά, δεν είναι αυτό σαφώς βλασφημία; Πώς θα μπορούσε ένας άνθρωπος να μιλήσει εξ ονόματος του Θεού; Και πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι να προσκυνήσουν ενώπιον των καταγραφών των επιστολών του και όσων εξέφρασε σαν να ήταν ένα ιερό βιβλίο ή ένα θεϊκό βιβλίο; Θα μπορούσε ο λόγος του Θεού τυχόν να εκφραστεί από έναν άνθρωπο; Πώς θα μπορούσε ένας άνθρωπος να μιλήσει εξ ονόματος του Θεού; Οπότε, τι λες εσύ - οι επιστολές που έγραψε για τις εκκλησίες δεν θα μπορούσαν να έχουν αλλοιωθεί με τις δικές του ιδέες; Πώς θα μπορούσαν να μην έχουν αλλοιωθεί με ανθρώπινες ιδέες; Έγραψε επιστολές για τις εκκλησίες με βάση τις προσωπικές του εμπειρίες και την έκταση της δικής του ζωής. Παραδείγματος χάριν, ο Παύλος έγραψε μια επιστολή στις εκκλησίες της Γαλατίας που περιείχε μια συγκεκριμένη άποψη, και ο Πέτρος έγραψε μια άλλη, η οποία περιείχε μια άλλη άποψη. Ποια από τις δύο προήλθε από το Άγιο Πνεύμα; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Ως εκ τούτου, μπορεί να ειπωθεί ότι και οι δύο φέρουν ένα φορτίο για τις εκκλησίες, όμως οι επιστολές τους εκπροσωπούν το ανάστημα τους, εκπροσωπούν την προσφορά και την υποστήριξη τους προς τους αδελφούς και τις αδελφές, και το φορτίο τους προς τις εκκλησίες, και εκπροσωπούν μόνο το ανθρώπινο έργο. Δεν προήλθαν εξ ολοκλήρου από το Άγιο Πνεύμα. Αν λες ότι οι επιστολές του είναι ο λόγος του Αγίου Πνεύματος, τότε παραλογίζεσαι και διαπράττεις βλασφημία! Οι επιστολές του Παύλου και οι λοιπές επιστολές της Καινής Διαθήκης ισοδυναμούν με τα απομνημονεύματα των πιο πρόσφατων πνευματικών μορφών. Είναι εφάμιλλες με τα βιβλία του Γουότσμαν Νι ή τις εμπειρίες του Λόρενς και ούτω καθεξής. Απλώς τα βιβλία των πρόσφατων πνευματικών μορφών δεν συμπεριλαμβάνονται στην Καινή Διαθήκη, αλλά η ουσία αυτών των ανθρώπων είναι ίδια: Ήταν άνθρωποι που χρησιμοποιήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης περιόδου και δεν μπορούσαν να εκπροσωπήσουν άμεσα τον Θεό.

από «Σχετικά με τη Βίβλο (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

12. Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου της Καινής Διαθήκης καταγράφει τη γενεαλογία του Ιησού. Στην αρχή λέει ότι ο Ιησούς ήταν απόγονος του Αβραάμ, υιός του Δαβίδ και υιός του Ιωσήφ. Στη συνέχεια λέει ότι ο Ιησούς συνελήφθη από το Άγιο Πνεύμα και γεννήθηκε εκ παρθένου, κάτι που θα σήμαινε ότι δεν ήταν υιός του Ιωσήφ ή απόγονος του Αβραάμ, ότι δεν ήταν υιός του Δαβίδ. Η γενεαλογία, ωστόσο, συνεχίζει να σχετίζει τον Ιησού με τον Ιωσήφ. Στη συνέχεια, η γενεαλογία αρχίζει να καταγράφει τη διαδικασία με την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς. Λέει ότι ο Ιησούς είχε συλληφθεί από το Άγιο Πνεύμα, ότι γεννήθηκε εκ παρθένου και δεν ήταν υιός του Ιωσήφ. Εντούτοις, στη γενεαλογία καταγράφεται σαφώς ότι ο Ιησούς ήταν υιός του Ιωσήφ και επειδή η γενεαλογία γράφτηκε για τον Ιησού, καταγράφει σαράντα δύο γενεές. Όσον αφορά τη γενιά του Ιωσήφ, αναφέρει εν τάχει ότι ο Ιωσήφ ήταν σύζυγος της Μαρίας, λέξεις που υπάρχουν για να αποδείξουν ότι ο Ιησούς ήταν απόγονος του Αβραάμ. Δεν αποτελεί άραγε αυτό αντίφαση; Η γενεαλογία σαφώς καταγράφει την καταγωγή του Ιωσήφ, είναι προφανώς η γενεαλογία του Ιωσήφ, αλλά ο Ματθαίος επιμένει ότι είναι η γενεαλογία του Ιησού. Δεν αρνείται άραγε το γεγονός αυτό τη σύλληψη του Ιησού από το Άγιο Πνεύμα; Συνεπώς, δεν είναι η γενεαλογία του Ματθαίου ανθρώπινη ιδέα; Είναι γελοίο! Κατ' αυτόν τον τρόπο, γνωρίζεις ότι το συγκεκριμένο βιβλίο δεν προήλθε εξ ολοκλήρου από το Άγιο Πνεύμα. Υπάρχουν, ίσως, κάποιοι άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο Θεός πρέπει να έχει μια γενεαλογία στη γη, με αποτέλεσμα να ορίζουν τον Ιησού ως την τεσσαρακοστή δεύτερη γενιά του Αβραάμ. Αυτό κι αν είναι γελοίο! Μετά την έλευσή Του στη γη, πώς θα μπορούσε να έχει γενεαλογία ο Θεός; Αν λες ότι ο Θεός έχει γενεαλογία, δεν Τον κατατάσσεις μεταξύ των πλασμάτων του Θεού; Διότι ο Θεός δεν προήλθε από τη γη, είναι ο Κύριος της δημιουργίας και παρόλο που ενσαρκώθηκε, δεν έχει την ίδια ουσία με τον άνθρωπο. Πώς θα μπορούσες να κατατάξεις τον Θεό στην ίδια κατηγορία με ένα πλάσμα του Θεού; Ο Αβραάμ δεν μπορεί να εκπροσωπεί τον Θεό. Ήταν το αντικείμενο του έργου του Ιεχωβά τον καιρό εκείνον, ήταν απλώς ένας πιστός υπηρέτης που εγκρίθηκε από τον Ιεχωβά και προερχόταν από μια εκ των φυλών του Ισραήλ. Πώς θα μπορούσε να είναι πρόγονος του Ιησού;

από «Σχετικά με τη Βίβλο (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

13．Τα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης καταγράφηκαν είκοσι έως τριάντα χρόνια μετά την σταύρωση του Ιησού. Πριν, ο λαός του Ισραήλ αναγίγνωσκε μόνο την Παλαιά Διαθήκη. Την Εποχή της Χάριτος, ούτως ειπείν, οι άνθρωποι αναγίγνωσκαν την Παλαιά Διαθήκη. Η Καινή Διαθήκη εμφανίστηκε μόλις κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος. Η Καινή Διαθήκη δεν υπήρχε όσο εργαζόταν ο Ιησούς. Οι άνθρωποι κατέγραψαν το έργο Του μετά την ανάστασή Του και την ανάληψή Του στα ουράνια. Μόλις τότε δημιουργήθηκαν τα Τέσσερα Ευαγγέλια, πέραν των οποίων ήταν και οι επιστολές του Παύλου και του Πέτρου, καθώς και το Βιβλίο της Αποκάλυψης. Μετά την πάροδο άνω των τριακοσίων ετών αφότου ο Ιησούς ανήλθε στα ουράνια, όταν οι επόμενες γενεές αντιπαρέβαλαν τα αρχεία τους, προέκυψε η Καινή Διαθήκη. Μόνο μετά την ολοκλήρωση αυτού του έργου δημιουργήθηκε η Καινή Διαθήκη. Δεν υπήρχε προηγουμένως. Ο Θεός είχε επιτελέσει όλο αυτό το έργο, ο απόστολος Παύλος είχε επιτελέσει όλο αυτό το έργο και στη συνέχεια οι επιστολές του Παύλου και του Πέτρου από κοινού, και το μεγαλύτερο όραμα που κατέγραψε ο Ιωάννης στην Πάτμο ήταν το τελευταίο, γιατί προφήτευσε το έργο των εσχάτων ημερών. Αυτά ήταν όλα σχέδια των επόμενων γενεών, και διαφέρουν από τις ομιλίες του σήμερα. Αυτό που καταγράφεται σήμερα συνάδει με τα στάδια του έργου του Θεού. Αυτό με το οποίο οι άνθρωποι ασχολούνται σήμερα είναι το έργο που επιτέλεσε προσωπικά ο Θεός και ο λόγος που εξέφρασε ο ίδιος προσωπικά. Δεν χρειάζεται να παρέμβεις - ο λόγος που προέρχεται απευθείας από το Πνεύμα έχει οργανωθεί σταδιακά και διαφέρει από την οργάνωση των καταγραφών του ανθρώπου. Ό,τι κατέγραψαν, μπορεί να πει κανείς, το έπραξαν ανάλογα με το εκπαιδευτικό επίπεδο και την ανθρώπινη δυνατότητά τους. Ό,τι κατέγραψαν ήταν οι εμπειρίες των ανθρώπων, και ο καθένας είχε τα δικά του μέσα καταγραφής και γνώσης, και κάθε καταγραφή ήταν διαφορετική. Έτσι, αν λατρεύεις τη Βίβλο ως Θεό, είσαι εξαιρετικά αδαής και ανόητος! Γιατί δεν αναζητάς το έργο του Θεού τού σήμερα; Μόνο το έργο του Θεού μπορεί να σώσει τον άνθρωπο. Η Βίβλος δεν μπορεί να σώσει τον άνθρωπο, δεν έχει αλλάξει διόλου εδώ και χιλιάδες έτη και αν λατρεύεις τη Βίβλο δεν θα κερδίσεις ποτέ το έργο του Αγίου Πνεύματος.

από «Σχετικά με τη Βίβλο (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

14. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η κατανόηση και η ερμηνεία της Βίβλου ισοδυναμεί με την ανακάλυψη της αληθινής οδού - στην πραγματικότητα, όμως, είναι όντως τόσο απλό; Κανείς δεν γνωρίζει την πραγματικότητα της Βίβλου: ότι δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ιστορικό αρχείο του έργου του Θεού και μια απόδειξη των δύο προηγούμενων σταδίων του έργου του Θεού και δεν σε βοηθά να κατανοήσεις καθόλου τους στόχους του έργου του Θεού. Όλοι όσοι έχουν διαβάσει τη Βίβλο γνωρίζουν ότι καταγράφει τα δύο στάδια του έργου του Θεού κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος. Η Παλαιά Διαθήκη εξιστορεί την ιστορία του Ισραήλ και το έργο του Ιεχωβά από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι το πέρας της Εποχής του Νόμου. Η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού επί γης, το οποίο εμπεριέχεται στα Τέσσερα Ευαγγέλια, καθώς και το έργο του Παύλου. Δεν αποτελούν αυτά ιστορικά αρχεία; Η αναφορά των γεγονότων του παρελθόντος σήμερα τα καθιστά ιστορία και ανεξάρτητα από το πόσο αληθινά ή πραγματικά μπορεί να είναι, εξακολουθούν να αποτελούν ιστορία - και η ιστορία δεν μπορεί να αφορά το παρόν. Διότι ο Θεός δεν αναπολεί την ιστορία! Συνεπώς, αν κατανοείς μόνο τη Βίβλο και δεν κατανοείς τίποτα από το έργο που ο Θεός προτίθεται να επιτελέσει την σήμερον ημέρα και αν πιστεύεις στον Θεό αλλά δεν αναζητάς το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε δεν κατανοείς τι σημαίνει να αναζητάς τον Θεό. Εάν διαβάζεις τη Βίβλο για να μελετήσεις την ιστορία του Ισραήλ, να διερευνήσεις την ιστορία της δημιουργίας του Θεού όλων των επουράνιων και της γης, τότε δεν πιστεύεις στον Θεό. Αλλά σήμερα, από τη στιγμή που πιστεύεις στον Θεό και επιδιώκεις τη ζωή, αφού επιδιώκεις τη γνώση του Θεού και δεν επιδιώκεις νεκρές λέξεις και δόγματα ή την κατανόηση της ιστορίας, πρέπει να αναζητήσεις το σημερινό θέλημα του Θεού και να αναζητήσεις την καθοδήγηση του έργου του Αγίου Πνεύματος. Εάν ήσουν αρχαιολόγος, θα μπορούσες να διαβάσεις τη Βίβλο - αλλά δεν είσαι, είσαι ένας από εκείνους που πιστεύουν στον Θεό και καλά θα κάνεις να αναζητήσεις το σημερινό θέλημα του Θεού.

από «Σχετικά με τη Βίβλο (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

15．Η Βίβλος είναι η ιστορική καταγραφή του έργου του Θεού στο Ισραήλ και καταγράφει πολλές από τις προφητείες των αρχαίων προφητών καθώς και κάποιες από τις ομιλίες του Ιεχωβά στο έργο Του εκείνον τον καιρό. Συνεπώς, όλοι θεωρούν το βιβλίο αυτό ως άγιο (διότι ο Θεός είναι άγιος και μεγάλος). Φυσικά, αυτό όλο απέρρεε από τον σεβασμό τους προς τον Ιεχωβά και την λατρεία τους στον Θεό. Οι άνθρωποι αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο με αυτόν τον τρόπο μόνο γιατί τα πλάσματα του Θεού λατρεύουν τον Δημιουργό τους, ενώ υπάρχουν ακόμη και εκείνοι που το αποκαλούν ουράνιο βιβλίο. Στην πραγματικότητα, είναι απλώς μια ανθρώπινη καταγραφή. Δεν ονομάστηκε προσωπικά από τον Ιεχωβά, ούτε ο Ιεχωβά καθοδήγησε προσωπικά τη δημιουργία του. Με άλλα λόγια, ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου δεν είναι ο Θεός, αλλά οι άνθρωποι. Η Αγία Γραφή είναι απλώς ο τίτλος που δόθηκε από τον άνθρωπο λόγω σεβασμού. Τον συγκεκριμένο τίτλο δεν τον αποφάσισε ο Ιεχωβά και ο Ιησούς κατόπιν συζήτησης μεταξύ τους. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ανθρώπινη ιδέα. Διότι το βιβλίο αυτό δεν γράφτηκε από τον Ιεχωβά, πολύ λιγότερο δε, από τον Ιησού. Αντιθέτως, αποτελεί το αρχείο πλήθους αρχαίων προφητών, απόστολων και μαντών, το οποίο καταρτίστηκε από τις επόμενες γενεές σε βιβλίο αρχαίων γραφών και οι άνθρωποι το θεωρούν ιδιαίτερα ιερό, ένα βιβλίο που πιστεύουν ότι περιέχει πολλά ασύλληπτα και βαθιά μυστήρια που περιμένουν να αποκαλυφθούν από τις μελλοντικές γενιές. Λόγω αυτού, οι άνθρωποι είναι ακόμη πιο διατεθειμένοι να πιστεύουν ότι αυτό το βιβλίο είναι ένα ουράνιο βιβλίο. Με την προσθήκη των Τεσσάρων Ευαγγελίων και του Βιβλίου της Αποκάλυψης, η στάση των ανθρώπων απέναντί ​​της διαφέρει ιδιαίτερα σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο βιβλίο και επομένως κανείς δεν τολμά να αναλύσει αυτό το θεϊκό βιβλίο - επειδή είναι πάρα πολύ ιερό.

από «Σχετικά με τη Βίβλο (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

16. Σήμερα, αναλύω τη Βίβλο κατ' αυτόν τον τρόπο και δεν σημαίνει ότι τη μισώ ή αρνούμαι την αξία της ως σημείο αναφοράς. Εξηγώ την έμφυτη αξία και προέλευση της Βίβλου σε σένα για να σταματήσεις να μένεις στο σκοτάδι. Διότι οι άνθρωποι έχουν τόσο πολλές απόψεις για τη Βίβλο, και οι περισσότερες από αυτές είναι εσφαλμένες. Η ανάγνωση της Βίβλου κατ' αυτόν τον τρόπο όχι μόνο τους εμποδίζει να κερδίσουν ό,τι πρέπει, αλλά, το πιο σημαντικό, εμποδίζει το έργο που σκοπεύω να επιτελέσω. Αποτελεί απίστευτη τροχοπέδη για το έργο του μέλλοντος και προσφέρει μόνο μειονεκτήματα, όχι πλεονεκτήματα. Συνεπώς, αυτό που σε διδάσκω είναι απλώς η ουσία και η πραγματική ιστορία της Βίβλου. Δεν ζητώ να μη διαβάσεις τη Βίβλο ή να τριγυρνάς δηλώνοντας ότι στερείται παντελώς αξίας, αλλά ότι έχεις τη σωστή γνώση και άποψη για τη Βίβλο. Μην είσαι υπερβολικά μονόπλευρος! Μολονότι η Βίβλος αποτελεί ένα βιβλίο ιστορίας που γράφτηκε από ανθρώπους, καταγράφει επίσης πολλές από τις αρχές βάσει των οποίων υπηρετούσαν τον Θεό οι αρχαίοι άγιοι και προφήτες, καθώς και τις εμπειρίες των πρόσφατων αποστόλων καθώς υπηρετούσαν τον Θεό - το σύνολο των οποίων το είδαν και το γνώρισαν όντως αυτοί οι άνθρωποι και μπορεί να χρησιμεύσει ως αναφορά για τους ανθρώπους αυτής της εποχής στην επιδίωξη της αληθινής οδού. Έτσι, αναγιγνώσκοντας τη Βίβλο, οι άνθρωποι μπορούν επίσης να κερδίσουν πολλές οδούς ζωής που δεν μπορούν να βρουν σε άλλα βιβλία. Αυτές οι οδοί είναι οι οδοί ζωής του έργου του Αγίου Πνεύματος που βίωσαν οι προφήτες και οι απόστολοι στα παλιά χρόνια και πολλά από τα λόγια είναι πολύτιμα και μπορούν να παράσχουν ό,τι χρειάζονται οι άνθρωποι. Έτσι, όλοι θέλουν να αναγνώσουν τη Βίβλο. Επειδή υπάρχουν τόσο πολλά στοιχεία κρυμμένα στη Βίβλο, οι απόψεις των ανθρώπων απέναντί ​​της διαφέρουν από τις απόψεις προς τα γραπτά μεγάλων πνευματικών μορφών. Η Βίβλος είναι μια καταγραφή και συλλογή των εμπειριών και των γνώσεων των ανθρώπων που υπηρετούσαν τον Ιεχωβά και τον Ιησού στην παλαιά και τη νέα εποχή κι έτσι οι μεταγενέστερες γενιές κατάφεραν να κερδίσουν μεγάλη διαφώτιση, φώτιση και μονοπάτια για να την κάνουν πράξη. Ο λόγος για τον οποίο η Βίβλος είναι υψηλότερη από τα γραπτά οποιασδήποτε μεγάλης πνευματικής μορφής είναι επειδή όλα τα γραπτά τους προέρχονται από τη Βίβλο, όλες οι εμπειρίες τους προέρχονται από τη Βίβλο και όλοι ερμηνεύουν τη Βίβλο. Ως εκ τούτου, παρόλο που οι άνθρωποι μπορούν να αποκομίσουν κέρδος από τα βιβλία οποιασδήποτε μεγάλης πνευματικής μορφής, εξακολουθούν να λατρεύουν τη Βίβλο, γιατί τους φαίνεται τόσο υψηλή και βαθιά! Παρόλο που η Βίβλος συγκεντρώνει κάποια από τα βιβλία του λόγου της ζωής, όπως οι επιστολές του Παύλου και οι επιστολές του Πέτρου, και παρόλο που οι άνθρωποι μπορούν να αποκομίσουν κέρδος και να βοηθηθούν από αυτά τα βιβλία, τα συγκεκριμένα βιβλία εξακολουθούν να είναι παρωχημένα, εξακολουθούν να ανήκουν στην παλαιά εποχή και ανεξαρτήτως από το πόσο καλά είναι, είναι κατάλληλα μόνο για μια περίοδο και δεν είναι αιώνια. Διότι το έργο του Θεού αναπτύσσεται συνεχώς και δεν μπορεί απλά να σταματήσει στην εποχή του Παύλου και του Πέτρου ή να παραμείνει για πάντα στην Εποχή της Χάριτος κατά την οποία σταυρώθηκε ο Ιησούς. Έτσι λοιπόν, τα βιβλία αυτά είναι κατάλληλα μόνο για την Εποχή της Χάριτος, όχι για την Εποχή της Βασιλείας των εσχάτων ημερών. Μπορούν μόνο να παρέχουν στους πιστούς της Εποχής της Χάριτος, όχι στους αγίους της Εποχής της Βασιλείας, και ανεξάρτητα από το πόσο καλά είναι, παραμένουν παρωχημένα. Το ίδιο συμβαίνει με το έργο της δημιουργίας του Ιεχωβά ή με το έργο Του στο Ισραήλ: Όσο σπουδαίο κι αν ήταν αυτό το έργο, παρέμενε απαρχαιωμένο και θα ερχόταν ο καιρός που θα έσβηνε. Το ίδιο συμβαίνει και με το έργο του Θεού: Είναι σπουδαίο, αλλά θα έρθει μια εποχή που θα τελειώσει. Δεν μπορεί να παραμείνει για πάντα εν μέσω του έργου της δημιουργίας, ούτε εν μέσω του έργου της σταύρωσης. Ανεξάρτητα από το πόσο πειστικό είναι το έργο της σταύρωσης, ανεξάρτητα από το πόσο αποτελεσματικό ήταν στη νίκη κατά του Σατανά, το έργο εξακολουθεί, εν τέλει, να είναι έργο και οι εποχές εξακολουθούν να είναι, εν τέλει, εποχές. Το έργο δεν μπορεί να στηρίζεται πάντα στην ίδια βάση, ούτε μπορούν ποτέ οι εποχές να παραμένουν αμετάβλητες, γιατί η δημιουργία υπήρξε και πρέπει να υπάρξουν και οι έσχατες ημέρες. Αυτό είναι αναπόφευκτο! Έτσι, ο λόγος της ζωής στην Καινή Διαθήκη σήμερα - οι επιστολές των Αποστόλων και τα Τέσσερα Ευαγγέλια - έχουν μετατραπεί σε ιστορικά βιβλία, έχουν μετατραπεί σε παλιά ημερολόγια και πώς θα μπορούσαν τα παλιά ημερολόγια να μεταφέρουν τους ανθρώπους στη νέα εποχή; Ανεξάρτητα από το πόσο ικανά είναι αυτά τα ημερολόγια να παρέχουν στους ανθρώπους τη ζωή, ανεξάρτητα από το πόσο ικανά είναι να οδηγήσουν τους ανθρώπους στον σταυρό, δεν είναι απαρχαιωμένα; Δεν στερούνται αξίας; Συνεπώς, λέω ότι δεν θα πρέπει να πιστεύεις τυφλά σε αυτά τα ημερολόγια. Είναι πάρα πολύ παλιά, δεν μπορούν να σε μεταφέρουν στο νέο έργο και μπορούν μόνο να σε επιβαρύνουν. Όχι μόνο δεν μπορούν να σε μεταφέρουν στο νέο έργο και στη νέα είσοδο, αλλά θα σε οδηγήσουν στις παλιές θρησκευτικές εκκλησίες - και αν συμβεί αυτό, δεν φθείρεται η πίστη σου στον Θεό;

από «Σχετικά με τη Βίβλο (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

17. Το να κατανοείς τη Βίβλο, το να κατανοείς την ιστορία, αλλά να μην κατανοείς τι κάνει σήμερα το Άγιο Πνεύμα, είναι σφάλμα! Έχεις αριστεύσει στη μελέτη της ιστορίας, έχεις κάνει καταπληκτική δουλειά, αλλά δεν κατανοείς τίποτα από το έργο που επιτελεί το Άγιο Πνεύμα την σήμερον ημέρα. Δεν είναι άραγε αυτό ανόητο; Άλλοι σε ρωτούν: «Τι πράττει ο Θεός σήμερα; Σε τι πρέπει να εισέλθεις σήμερα; Πώς πηγαίνει η επιδίωξη της ζωής σου; Κατανοείς το θέλημα του Θεού;» Δεν θα έχεις καμία απάντηση για ό,τι σε ρωτούν - άρα τι γνωρίζεις; Θα πεις: Γνωρίζω μόνο ότι πρέπει να γυρίσω την πλάτη μου στη σάρκα και να γνωρίσω τον εαυτό μου. Και αν στη συνέχεια ρωτήσουν: «Τι άλλο γνωρίζεις;» θα πεις ότι γνωρίζεις επίσης να υπακούς σε όλα τα σχέδια του Θεού και κατανοείς κάτι από την ιστορία της Βίβλου, και αυτό είναι όλο. Αυτά είναι όλα όσα κέρδισες από την πίστη στον Θεό όλα αυτά τα χρόνια; Αν κατανοείς μόνο αυτά, τότε σου λείπουν πάρα πολλά.

από «Σχετικά με τη Βίβλο (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»