Η γνώση του Θεού είναι το μονοπάτι για φόβο Θεού και αποφυγή του κακού (Απόσπασμα)

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Να φοβάται τον Θεό» δεν σημαίνει κάποιον αόριστο φόβο και τρόμο, ούτε αποφυγή, ούτε τήρηση απόστασης, ούτε να Τον κάνεις είδωλο ή να καταφύγεις στη δεισιδαιμονία. Αντίθετα, είναι θαυμασμός, εκτίμηση, εμπιστοσύνη, κατανόηση, έννοια, υπακοή, καθαγίαση, αγάπη, και επίσης άνευ όρων και παραπόνων λατρεία, ανταπόδοση και υποταγή. Χωρίς πραγματική γνώση για τον Θεό, η ανθρωπότητα δεν θα έχει πραγματικό θαυμασμό, πραγματική εμπιστοσύνη, πραγματική κατανόηση, πραγματική επιθυμία ή υπακοή, αλλά μόνο φόβο και ανησυχία, μόνο αμφιβολία, παρεξήγηση, υπεκφυγή και αποφυγή. Χωρίς την πραγματική γνώση για τον Θεό, η ανθρωπότητα δεν θα είχε πραγματική καθαγίαση και ανταπόδοση. Χωρίς την πραγματική γνώση για τον Θεό, η ανθρωπότητα δεν θα είχε πραγματική λατρεία και παράδοση, μόνο τυφλή ειδωλολατρία και δεισιδαιμονία. Χωρίς την πραγματική γνώση για τον Θεό, η ανθρωπότητα δεν θα μπορούσε να πράξει σύμφωνα με την οδό του Θεού, ή να σεβαστεί τον Θεό, ή να αποφύγει το κακό. Αντιστρόφως, κάθε δραστηριότητα και συμπεριφορά στην οποία εμπλέκεται ο άνθρωπος γεμίζει με επαναστατικότητα, περιφρόνηση, συκοφαντικές κατηγορίες και κακοήθεις κρίσεις σχετικά με Αυτόν, και με κακή συμπεριφορά αντίθετη στην αλήθεια και στην αληθινή σημασία του λόγου του Θεού.

Μόλις η ανθρωπότητα αποκτήσει πραγματική εμπιστοσύνη στον Θεό, θα είναι ειλικρινής ως προς το να Τον ακολουθεί και να βασίζεται σ' Αυτόν. Μόνο με πραγματική εμπιστοσύνη και εξάρτηση από τον Θεό μπορεί η ανθρωπότητα να έχει πραγματική κατανόηση και αντίληψη. Μαζί με την αληθινή αντίληψη για τον Θεό, έρχεται και το αληθινό ενδιαφέρον γι' Αυτόν. Μόνο με πραγματικό ενδιαφέρον για τον Θεό μπορεί η ανθρωπότητα να έχει πραγματική υπακοή. Μόνο με πραγματική υπακοή στον Θεό μπορεί η ανθρωπότητα να έχει πραγματική αφιέρωση. Μόνο με πραγματική αφιέρωση στον Θεό μπορεί η ανθρωπότητα να έχει ανταπόδοση που να είναι άνευ όρων και παραπόνων. Μόνο με πραγματική εμπιστοσύνη και εξάρτηση, πραγματική κατανόηση και ενδιαφέρον, πραγματική υπακοή, πραγματική αφιέρωση και ανταπόδοση, μπορεί η ανθρωπότητα να γνωρίσει πραγματικά τη διάθεση και την ουσία του Θεού, και να γνωρίσει την ταυτότητα του Δημιουργού. Μόνο όταν έχει καταφέρει πραγματικά να γνωρίσει τον Δημιουργό μπορεί η ανθρωπότητα να αφυπνίσει μέσα της πραγματική λατρεία και υποταγή. Μόνο όταν έχει πραγματική λατρεία και υποταγή στον Δημιουργό θα μπορέσει η ανθρωπότητα να παραμερίσει πραγματικά τους πονηρούς τρόπους της, δηλαδή, να αποφύγει το κακό.

Αυτό αποτελεί την όλη διαδικασία «του φόβου προς τον Θεό και την αποφυγή του κακού» και ακόμα αυτό αποτελεί όλο τον φόβο προς τον Θεό και την αποφυγή του κακού, όπως και το μονοπάτι που πρέπει ο άνθρωπος να διαβεί για να φτάσει στον σεβασμό προς τον Θεό και την αποφυγή του κακού.

«Ο φόβος προς τον Θεό και η αποφυγή του κακού» και η γνώση του Θεού είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένα με ένα εκατομμύριο κλωστές, και η σύνδεση μεταξύ τους είναι αυτονόητη. Εάν κάποιος επιθυμεί να αποφύγει το κακό, πρέπει πρώτα να νιώθει πραγματικά φόβο προς τον Θεό, αν κάποιος επιθυμεί να επιτύχει πραγματικό σεβασμό προς τον Θεό, πρέπει πρώτα να έχει πραγματική γνώση για τον Θεό. Εάν κάποιος επιθυμεί να αποκτήσει γνώση για τον Θεό, πρέπει πρώτα να ζήσει τον λόγο του Θεού, να μπει στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού, να ζήσει τη συμμόρφωση του Θεού και την πειθαρχία Του, το παίδεμα και την κρίση Του. Εάν κάποιος επιθυμεί να ζήσει τον λόγο του Θεού, πρέπει πρώτα να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τον λόγο του Θεού, να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό και να ζητήσει από τον Θεό να του δώσει ευκαιρίες να βιώσει τα λόγια του Θεού σε πολλά και διαφορετικά περιβάλλοντα που να περιλαμβάνουν ανθρώπους, γεγονότα και αντικείμενα. Εάν κάποιος επιθυμεί να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό και με τον λόγο του Θεού, πρέπει πρώτα να έχει μία απλή και ειλικρινή καρδιά, ετοιμότητα να αποδεχτεί την αλήθεια, τη θέληση να υπομείνει την ταλαιπωρία, την αποφασιστικότητα και το κουράγιο να αποφύγει το κακό και την φιλοδοξία να γίνει πραγματικό δημιούργημα του Θεού.... Με αυτόν τον τρόπο, προχωρώντας βήμα-βήμα, θα πλησιάσεις περισσότερο τον Θεό, η καρδιά σου θα γίνει πιο αγνή κι η ζωή σου κι η αξία τού να είσαι ζωντανός, μαζί με την γνώση σου για τον Θεό, θα αποκτήσουν όλα μαζί περισσότερη σημασία και θα γίνουν πιο λαμπερά. Μέχρι που, μία μέρα, θα νιώσεις ότι ο Δημιουργός δεν είναι πλέον ένα αίνιγμα, ότι ο Δημιουργός δεν σου κρυβόταν, ότι ο Δημιουργός δεν έκρυψε ποτέ το πρόσωπό Του από εσένα, ότι ο Δημιουργός δεν είναι καθόλου μακριά σου, ότι ο Δημιουργός δεν είναι πλέον ο Ένας Τον οποίο διαρκώς επιθυμείς στις σκέψεις σου αλλά δεν μπορούσες να τον φτάσεις με τα συναισθήματά σου, ότι είναι πραγματικά φύλακας που κάθεται στα δεξιά σου και τα αριστερά σου, εφοδιάζει τη ζωή σου και ελέγχει το πεπρωμένο σου. Δεν βρίσκεται στον μακρινό ορίζοντα, ούτε έχει κρύψει τον εαυτό Του ψηλά στα σύννεφα. Είναι στο πλευρό σου, ελέγχει τα πάντα σχετικά μ' εσένα, είναι όλα όσα έχεις, και είναι το μόνο πράγμα που έχεις. Αυτός ο Θεός σού επιτρέπει να Τον αγαπάς με την καρδιά σου, να συνδέεσαι μαζί Του, να Τον κρατάς κοντά σου, να Τον θαυμάζεις, να φοβάσαι να Τον χάσεις, να μη θέλεις να Τον απαρνιέσαι πλέον, να Τον αψηφάς πλέον ή να Τον αποφεύγεις πλέον ή να Τον κρατάς σε απόσταση. Αυτό που θέλεις είναι να Τον λατρεύεις, να τον υπακούς, να ανταποδίδεις ό,τι σου δίνει, να παραδίνεσαι στο κράτος Του. Δεν αρνείσαι πλέον να καθοδηγείσαι, να εφοδιάζεσαι, να παρακολουθείσαι και να Τον έχεις να σε προσέχει, δεν αρνείσαι πλέον να κάνεις αυτό που σου υπαγορεύει και σου επιτάσσει. Αυτό που θέλεις είναι να Τον ακολουθείς, να περπατάς στο πλευρό Του, δεξιά ή αριστερά Του, αυτό που θέλεις είναι να Τον αποδεχθείς ως τη μία και μοναδική ζωή σου, να Τον αποδεχθείς ως τον μοναδικό σου Κύριο, τον ένα και μοναδικό σου Θεό».

από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»